Η μελισσοκομία στην Ελλάδα το 1900

Η μελισσοκομία στην Ελλάδα ένα αιώνα πριν, μέσα από της σελίδες του βιβλίου του Kερκυραίου  συγγραφέα Γεωργίου Τριβιζά, με τίτλο «ΟΔΗΓΟΣ ΤΗΣ ΝΕΏΤΕΡΑΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ»

Ευχαριστώ θερμά τη μελισσοκομική «Σουάνη»  που μου χάρισε, πριν ένα χρόνο, το βιβλίο αυτό, του οποίου την ύπαρξη αγνοούσα. Στο πατρικό μου σπίτι, θυμάμαι να κυκλοφορεί το βιβλίο μελισσοκομίας του Νικολαίδη, έκδοσης του 1947. Όταν όμως βρέθηκε στα χέρια μου το βιβλίο του Τριβιζά και είδα ότι η πρώτη του έκδοση ήταν του 1904, εντυπωσιάστηκα.

 

Τόσο το κείμενο, όσο και οι φωτογραφίες του βιβλίου φανερώνουν τις διαφορές στις πρακτικές και τον εξοπλισμό των μελισσοκόμων εκείνης της εποχής, με τους σημερινούς.

 

Για παράδειγμα, ο σημερινός μελιτοεξαγωγέας, τότε ήταν «το ξεμελιστήρι». Η  μελισσοκομική μάσκα λέγονταν «καλύπτρα», ο βασιλικός πολτός ονομάζονταν «βασιλικός χυλός». Το πλαίσιο τροφοδοσίας, «σιτιστικό πλαίσιο» κ.α.

 

Εντύπωση μου έκανε το «γλωσσόμετρον» που χρησιμοποιούνταν για την επιλογή μελισσών, με μακρύτερες γλώσσες από τις συνηθισμένες έτσι ώστε να μπορούν να συλλέγουν νέκταρ και από τα βαθυκάλυκα άνθη, όπως του κόκκινου τριφυλλιού.

Το «γλωσσόμετρο» ήταν ένα κουτάκι από λευκοσίδηρο με διαστάσεις 6χ4χ2 εκατοστά. Το πάνω μέρος είχε μικρές τρύπες διαμέτρου 2 χιλιοστών. Ζύγιζε  20 γραμμάρια και λειτουργούσε ως εξής: το γέμιζαν με σιρόπι και το τοποθετούσαν μέσα στην κυψέλη. Ανάλογα με το πόση ποσότητα έμενε στο σκεύος, έβγαζαν το συμπέρασμα για το αν οι μέλισσες της κυψέλης είχαν μικρότερες ή μακρύτερες γλώσσες!

 

Ιδιαίτερη αίσθηση επίσης, μου προκάλεσε ότι ο συγγραφέας αφιέρωσε ένα ολόκληρο κεφάλαιο 65 σελίδων για τη βασιλοτροφία, την οποία μάλιστα αποκαλεί «βασιλισσοτροφία».

Θεωρώ πως αν και παλιό, το βιβλίο αυτό αποτελεί μία σε βάθος μελέτη της μελισσοκομίας και μεταφέρει σημαντικές γνώσεις αιώνων, χρήσιμες για κάθε μελισσοκόμο, κάθε εποχής. Χωρίς να αντιτίθεμαι στην καινοτομία και στα οφέλη που η επιστήμη προσέφερε τα τελευταία χρόνια στην εξέλιξη της μελισσοκομίας, εμπιστεύομαι εξίσου τις πληροφορίες και την πείρα που μας μεταφέρονται μέσα από έργα που περικλείουν την ελληνική παράδοση.