Πρωί Παρασκευής 5 Απριλίου, στο χωριό. Η ευωδία από το πευκόμελο είναι έντονη, απολαυστική και η αιτία αυτής της ανάρτησης. Παίρνω τη φωτογραφική μηχανή στο χέρι και αρχίζω να ετοιμάζω το νέο μου θέμα: το πευκόμελο!
Το πευκόμελο κατά την γνώμη μου είναι ένα από τα καλύτερα είδη μελιού.
Eίναι μέλι υψηλής θρεπτικής αξίας, πλούσιο σε μέταλλα. H περιεκτικότητά του δε, σε υπεροξείδιο του υδρογόνου, (μαζί με αυτό του έλατου), είναι υψηλότερη όλων των άλλων μελιών και φτάνει τα 185 mg/gr. Περισσότερα μπορείτε να δείτε στους συγκριτικούς πίνακες των δύο ειδών μελιού: http://ixnilatis33.blogspot.gr/2011/01/blog-post.html
Γενικά, τα χαρακτηριστικά του πευκόμελου είναι:
Χρώμα σκουρόχρωμο
Άρωμα ιωδίου
Γεύση όχι ιδιαίτερα γλυκιά
Ρευστότητα παχύρευστο
Κρυστάλλωση πολύ αργή..
Ένα καθαρό πευκόμελο παραμένει σε ρευστή κατάσταση για περισσότερο από ενάμιση χρόνο.
Το πευκόμελο παράγεται στην Ανατολική Μεσόγειο (στην Ελλάδα, στην Τουρκία και στη Νότια Ιταλία).
Στην Ελλάδα παράγεται κυρίως στη Θάσο, τη Χαλκιδική, την Εύβοια, τη Σκόπελο, τη Ζακυνθο και τη Ρόδο.
Το 60-65% του παραγόμενου μελιού στην Ελλάδα είναι πευκόμελο.
Το πευκόμελο είναι ένα μελίτωμα που προέρχεται από ένα κοκκοειδές έντομο με την επιστημονική ονομασία Marchalina hellenica, που οι μελισσοκόμοι το λένε "εργάτη".
Ο εργάτης εγκαθίσταται στο φλοιό του πεύκου. Εκεί, τρέφεται με τους χυμούς του πεύκου και παράγει μια άσπρη κηρώδη ουσία, τη λεγόμενη "βαμβακάδα", από την οποία και περιβάλλεται. Όσο τρέφεται, ο εργάτης εκκρίνει μέλι. Για την ακρίβεια, το μέλι, είναι στην ουσία τα περιττώματα του εργάτη!
Τη μελιτοέκριση η μελισσοκόμοι την ονομάζουν "βάρεμα". Έτσι, στη Χαλκιδική, έχουμε ένα βάρεμα κατά τον Φλεβάρη - Μάρτη, μέχρι τις αρχές του Απρίλη και ένα μικρό "βάρεμα" προς το τέλος του Ιούνη. Πάντως τα κύρια "βαρέματα" για την παραγωγή του πευκόμελου είναι δύο και τοποθετούνται χρονικά: για το πρώτο "βάρεμα" κατά το 2ο 15νθήμερο του Αυγούστου και, για το δεύτερο κατά το 2ο 15νθήμερο του Σεπτέμβρη και έπειτα.
Αν βρεθείτε κοντά σε πεύκα που μοσχοβολούν μέλι, πλησιάστε αρκετά σε κάποιο πεύκο. Θα δείτε από τις βαβμακάδες να κρέμονται σταγόνες. Όταν ήμουν μικρό παιδί, με τους συμμαθητές μου, δοκιμάζαμε αυτές τις σταγόνες, με τη βοήθεια μιας πευκοβελόνας.
Όταν οι σταγόνες γίνουν κόκκινοπες, τότε σηματοδοτείται το τέλος της μελιτοέκρισης.
 |
| Δίπλα στο σπίτι του γείτονα μερικά μελίσσια |
Eίναι μέλι υψηλής θρεπτικής αξίας, πλούσιο σε μέταλλα. H περιεκτικότητά του δε, σε υπεροξείδιο του υδρογόνου, (μαζί με αυτό του έλατου), είναι υψηλότερη όλων των άλλων μελιών και φτάνει τα 185 mg/gr. Περισσότερα μπορείτε να δείτε στους συγκριτικούς πίνακες των δύο ειδών μελιού: http://ixnilatis33.blogspot.gr/2011/01/blog-post.html
Γενικά, τα χαρακτηριστικά του πευκόμελου είναι:
Χρώμα σκουρόχρωμο
Άρωμα ιωδίου
Γεύση όχι ιδιαίτερα γλυκιά
Ρευστότητα παχύρευστο
Κρυστάλλωση πολύ αργή..
Ένα καθαρό πευκόμελο παραμένει σε ρευστή κατάσταση για περισσότερο από ενάμιση χρόνο.
Το πευκόμελο παράγεται στην Ανατολική Μεσόγειο (στην Ελλάδα, στην Τουρκία και στη Νότια Ιταλία).
Στην Ελλάδα παράγεται κυρίως στη Θάσο, τη Χαλκιδική, την Εύβοια, τη Σκόπελο, τη Ζακυνθο και τη Ρόδο.
Το 60-65% του παραγόμενου μελιού στην Ελλάδα είναι πευκόμελο.
 |
| Οι εργάτες βγήκαν βόλτα |
Το πευκόμελο είναι ένα μελίτωμα που προέρχεται από ένα κοκκοειδές έντομο με την επιστημονική ονομασία Marchalina hellenica, που οι μελισσοκόμοι το λένε "εργάτη".
Ο εργάτης εγκαθίσταται στο φλοιό του πεύκου. Εκεί, τρέφεται με τους χυμούς του πεύκου και παράγει μια άσπρη κηρώδη ουσία, τη λεγόμενη "βαμβακάδα", από την οποία και περιβάλλεται. Όσο τρέφεται, ο εργάτης εκκρίνει μέλι. Για την ακρίβεια, το μέλι, είναι στην ουσία τα περιττώματα του εργάτη!
Τη μελιτοέκριση η μελισσοκόμοι την ονομάζουν "βάρεμα". Έτσι, στη Χαλκιδική, έχουμε ένα βάρεμα κατά τον Φλεβάρη - Μάρτη, μέχρι τις αρχές του Απρίλη και ένα μικρό "βάρεμα" προς το τέλος του Ιούνη. Πάντως τα κύρια "βαρέματα" για την παραγωγή του πευκόμελου είναι δύο και τοποθετούνται χρονικά: για το πρώτο "βάρεμα" κατά το 2ο 15νθήμερο του Αυγούστου και, για το δεύτερο κατά το 2ο 15νθήμερο του Σεπτέμβρη και έπειτα.
Όλα αυτά βέβαια, κατά προσέγγιση, γιατί όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι καμία χρονιά δεν είναι όμοια με κάποια άλλη, προηγούμενη ή επόμενη.
Αν βρεθείτε κοντά σε πεύκα που μοσχοβολούν μέλι, πλησιάστε αρκετά σε κάποιο πεύκο. Θα δείτε από τις βαβμακάδες να κρέμονται σταγόνες. Όταν ήμουν μικρό παιδί, με τους συμμαθητές μου, δοκιμάζαμε αυτές τις σταγόνες, με τη βοήθεια μιας πευκοβελόνας.
Όταν οι σταγόνες γίνουν κόκκινοπες, τότε σηματοδοτείται το τέλος της μελιτοέκρισης.
