Κατηγορίες ελαιολάδου

 

Οι νέες περιγραφές και ορισμοί των ελαιολάδων σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς της ΕΕ, είναι: ΠΑΡΘΕΝΑ ΕΛΑΙΟΛΑΔΑ: Ελαιόλαδα που λαμβάνονται από τον ελαιόκαρπο, αποκλειστικά με μηχανικές μεθόδους ή άλλες φυσικές επεξεργασίες και κάτω από συνθήκες που δεν προκαλούν αλλοιώσεις στη φυσική σύνθεση του. Το παρθένο ελαιόλαδο δεν έχει υποστεί καμία άλλη επεξεργασία πλην της πλύσης, της μετάγγισης, της φυγοκέντρισης και της διήθησης. Πρόκειται επομένως για το "φυσικό χυμό" της ελιάς ο οποίος έχει όλες τις ευεργετικές για την υγεία ιδιότητες. Τα ελαιόλαδα αυτά ανάλογα με την οξύτητα και τα άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους κατατάσσεται στους παρακάτω τύπους : Εξαιρετικό (extra) παρθένο ελαιόλαδο: η καλύτερη ποιότητα ελαιολάδου με άμεμπτη γεύση και οσμή, του οποίου η περιεκτικότητα σε ελεύθερα λιπαρά οξέα, εκφραζόμενη σε ελαϊκό οξύ, δεν υπερβαίνει τα 0,8 g ανά 100 g ελαιολάδου (οξύτητα: 0 - 0,8%).   Παρθένο ελαιόλαδο: παρθένο ελαιόλαδο με καλή γεύση και οσμή, του οποίου η περιεκτικότητα σε ελεύθερα λιπαρά οξέα, εκφραζόμενη σε ελαϊκό οξύ, δεν υπερβαίνει τα 2 g ανά 100 g ελαιολάδου (οξύτητα: 0,8 - 2%). Ελαιόλαδο λαμπάντε (labante): παρθένο ελαιόλαδο ακατάλληλο για κατανάλωση με κακή γεύση και οσμή και οξύτητα μεγαλύτερη από 2%. Προορίζεται μόνο για ραφινάρισμα ή βιομηχανική χρήση.

ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΕΝΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ: Είναι ελαιόλαδο που προέρχεται από παρθένο ελαιόλαδο (lampante), το οποίο έχει υποστεί διάφορες φυσικοχημικές επεξεργασίες. Το εξευγενισμένο (ραφιναρισμένο) ελαιόλαδο έχει πολύ χαμηλή οξύτητα (μέγιστη 0,3%) και διαυγές ανοιχτό κίτρινο χρώμα. Βέβαια δεν έχει το χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση του παρθένου ελαιόλαδου καθώς και πολλά συστατικά που κάνουν το παρθένο τόσο σημαντικό για την υγεία του ανθρώπου. ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ (OLIVE OIL): Είναι το ελαιόλαδο που προέρχεται από μίξη παρθένου ελαιόλαδου, κατάλληλου προς κατανάλωση, και εξευγενισμένου ελαιόλαδου, με μέγιστη οξύτητα 1%.

Το πρώτο μου μελισσοκομικό βιβλίο.

Το πρώτο βιβλίο που θυμάμαι να έχω διαβάσει σχετικά με τη μελισσοκομία είναι η "Μελισσοκομία" του Ν.Ι.Νικολαίδη, Αθήνα 1947.
Φυσικά έκτοτε, οδηγοί και μάλιστα συστηματικής μελισσοκομίας έχουν εκδοθεί πάρα πολύ, αλλά η αίσθηση νοσταλγίας που μου αποπνέει αυτό το βιβλίο, το κάνουν ανεκτίμητο.
Παραθέτω μερικά παραδείγματα που αξίζουν προσοχής

Το εξώφυλλο το βιβλίου της έκδοσης του 1947

Μερικές φωτογραφίες και διαφημίσεις του βιβλίου.

 

 

 

 

 

 



 

Όταν η εταιρεία "Αττική" εμπορευόταν "Άπαντα τα μελισσοκομικά είδη"

 

 

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου "κοσμούν" οι διαφημίσεις των εταιριών "Αττική" και "Νέκταρ". Αίσθηση προξενούν οι πενταψήφιοι τηλεφωνικοί αριθμοί της Αθήνας, όπως επίσης και οι τηλεγραφικές διευθύνσεις.
(για την ιστορία αναφέρω  ότι οι τηλεγραφικές διευθύνσεις καθιερώθηκαν το 1897 για ευκολότερη ταξινόμηση και λήψη των τηλεγραφημάτων των μεγάλων πελατών από τα ΤΤΤ, επίσης για την ιστορία να αναφέρω ότι ο ΟΤΕ ιδρύθηκε το 1949)