Αυτό ήταν το θέμα της ομιλίας του Γέροντα Μακαρίου στον
Ι.Ν. του Αγίου Νικολάου στην Αλεξανδρούπολη. Η ομιλία αυτή ήταν η αφορμή για
μια εκδρομή εκεί, αλλά αποτελεί και το θέμα της παρούσας ανάρτησης.
.....όπως
λέει ο Απόστολος Παύλος εμείς γατζωνόμαστε πάνω στη γη και θέλουμε να κάνουμε
την επουράνια Βασιλεία του Θεού γήινη.
Να
το πάρουμε χαμπάρι: ότι ο Χριστός δεν ήρθε στον κόσμο για να τον κάνει
«καλύτερο.» «ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἔξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον.»
(Iωάνν. 16:33)
Με
το μυαλό μας θέλουμε να «βελτιώσουμε» τον κόσμο. Μην πιστεύοντας στην Πρόνοια
Του Θεού πελαγοδρομούμε δημιουργώντας πολλά προβλήματα.
Η μετάνοια, η εσωτερική
αλλαγή, το δόσιμο της καρδιάς μας στο Θεό μας δίνει άλλη ειρήνη.
Το να ζεις «χριστιανικά» χωρίς ελπίδα των μελλόντων αγαθών είναι ματαιοπονία γιατί και τα εδώ στερείσαι και τον ουρανό δεν θα απολαύσεις.
Δυστυχώς, στις μέρες μας, δεν υπάρχουν πολλοί, οι
οποίοι να κατορθώνουν να αποτελούν πρότυπο. Ο γέροντας Μακάριος είναι από
αυτούς τους λίγους Ανθρώπους.
Πιστεύω ότι, ακόμη και αν κάποιος είναι
προκατειλημμένος ως προς τις ιερατικές ομιλίες, αξίζει να παρακολουθήσει τις
ομιλίες του γέροντα Μακάριου, αφενός γιατί είναι κατάθεση ψυχής ενός ευλογημένου
ανθρώπου και αφετέρου γιατί οι ομιλίες του δεν έχουν το συνήθη μεροληπτικό
χαρακτήρα άλλων ομιλιών θεολογικού περιεχομένου.
Αντιγράφω κάποια αποσπάσματα από τη φετινή ομιλία
του και παραθέτω μερικές φωτογραφίες του γέροντα Μακάριου από το προσωπικό μου αρχείο.
Ο Χριστός μιλάει πολύ
καθαρά. Επιζητείτε την Βασιλεία του Θεού
και ο ουράνιος Πατέρας θα σας δώσει όσα έχετε ανάγκη σ’αυτή τη ζωή.
Ο
Χριστός ήρθε για να μας ανοίξει τον Ουρανό, να μας ελευθερώσει, να μας
ξεκολλήσει από συστήματα και να ανοίξει για τον καθένα μας το δικό του
ξεχωριστό μονοπάτι για να μας πάρει κοντά του για να ενωθούμε μαζί του. Αυτό
γίνεται όταν ζητούμε την Βασιλεία του Θεού.
Έχουμε
την προτεσταντική «θεολογική» θεώρηση. Εφόσον ζούμε κατά το νόμο του Ευαγγελίου
έχει καθήκον-ιερά υποχρέωση ο Θεός να μας ανταμείψει κοινωνικά, οικονομικά και
γενικά κοσμικά.
Μετάνοια δεν είναι η
μεταμέλεια.
Ο Μέγας Αντώνιος αναφέρει στα αποφθέγματά του: «Μη μεταμελείσαι για πράγμα που πέρασε πια.» Η μετάνοια είναι η αλλαγή του νου μας, η
στροφή μας προς τον Θεό, φεύγουμε από τα γήινα, από τις παραβάσεις του νόμου,
του ηθικού κώδικα που μας γεμίζουν τύψεις και ενοχές και στρεφόμαστε στο Θεό ο
οποίος με τη θυσία Του μας απάλλαξε από τις συνέπειες της αμαρτίας. Η
μεταμέλεια, μας «τακτοποιεί» κατά κόσμον, ελαφρώνει ίσως λίγο τη συνείδησή μας
όταν εξομολογούμαστε, αλλά δεν μας οδηγεί στην ανάπαυση και την ειρήνη που
δίνει ο Θεός όταν Του δώσουμε την καρδιά μας.
Αλλιώς όμως αμαρτάνει
αυτός που προσπαθεί να δώσει την καρδιά του στο Θεό και έχει νοιώσει λίγο από
την Αγάπη Του και αλλιώς αυτός που ψυχολογικά έχει «τακτοποιηθεί» αναφέροντας
τις αμαρτίες του σε κάποιον Πνευματικό.
Αλλοίμονο αν Ο Θεός
ζητούσε νομικίστικη τακτοποίηση.
Η λέξη μετάνοια είναι
καθαρά ελληνική και δεν μεταφράζεται σ’ αυτούς
που την ταυτίζουν με τη λέξη μεταμέλεια.
Έχουμε
τον πλούτο της παράδοσής μας, της γλώσσας μας και εμείς πιθηκίζουμε.
όποιος αισθάνθηκε λίγο
από την Αγάπη Του Θεού δεν κοροϊδεύει τον εαυτό του συνεχίζει μεν να αμαρτάνει
λόγω των κακών συνηθειών και των παθών που κουβαλάει, αλλά οι τύψεις δεν τον οδηγούν στις ενοχές
που θα είχε αν δεν υπήρχε αυτή η αγαπητική σχέση με Το Θεό. Έλεγε ένας
Αγιορείτης Ηγούμενος: «αν ο
χριστιανός μεταλαμβάνει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού με συναίσθηση δεν είναι
δυνατόν να παραμένει ενοχικό άτομο.
Το να ζεις «χριστιανικά» χωρίς ελπίδα των μελλόντων αγαθών είναι ματαιοπονία γιατί και τα εδώ στερείσαι και τον ουρανό δεν θα απολαύσεις.
Παρ’ όλα τα χάλια μας,
παρ’ όλους τους εγωϊσμούς μας, παρά την έλλειψη αγάπης, εκείνο που μας
παρηγορεί είναι ότι η σωτηρία, το άνοιγμα των ουρανών δεν είναι επίτευγμα των
πράξεών μας αλλά της αγάπης και του ελέους Του Θεού.
......από
ένα βιβλίο που πιθανόν να μας κουφάνει λίγο. Το αντιγράφω.
«Κριτήριο
της πορείας μας είναι η χαρά, το που βρίσκομαι και η ειρήνη το που πάω. Εάν δεν
έχω ειρήνη, σημαίνει ότι πήρα λάθος δρόμο.......... Η αμαρτία είναι η μεγαλύτερη προσβολή προς Τον Θεό και τον άνθρωπο.
Παρά ταύτα, αν εμένα μου φαίνεται ότι την ειρήνη την βρίσκω στην αμαρτία, να
πάω εκεί. Σημασία έχει η ειρήνη. Μόνον αυτή μπορεί να μου χαρίσει κάποια
ακτίνα, που θα μου αποκαλύψει εν συνεχεία τον Θεό.»
Ολόκληρη την ομιλία του γέροντα μπορείτε να
διαβάσετε στο blog
το video
της
ομιλίας στη διεύθυνση
αποσπάσματα των προηγούμενων ομιλιών του
γέροντα σε παλιότερη ανάρτηση του blog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου