Ένας χρόνος "Μέλι - Οίνος - Έλαιον"

Τα πρώτα γενέθλια του blog γιορτάσαμε αυτόν το μήνα. Συγκεκριμένα, η πρώτη ανάρτηση του «Μέλι, Οίνος, Έλαιον» δημοσιεύθηκε στις 18 Φεβρουαρίου του 2013.

Ένα εγχείρημα, πιστεύουμε, επιτυχημένο. Επιτυχημένο, με την έννοια ότι ένα χρόνο τώρα πληροί τους στόχους που θέσαμε εξ αρχής, δηλαδή την ενημέρωση των φίλων μας για τα προϊόντα της μέλισσας, του αμπελιού, της ελιάς και όχι μόνο, με αγάπη, ενδιαφέρον και συνέπεια.

 

Για όσους αρέσκονται στους αριθμούς:  

1 χρόνος

50 αναρτήσεις

500 φωτογραφίες

15.000 επισκέψεις

Οι επισκεψιμότητα είναι  τέτοια, που επιθυμούμε να γινόμαστε όλο και καλύτεροι, με την έννοια να αναζητούμε ενδιαφέροντα θέματα, θέματα που να εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας, να ξεδιαλύνουν συγκεχυμένες πληροφορίες, να ενημερώνουν για χρηστικές πρακτικές, επιστημονικές εξελίξεις, παραδοσιακές συνταγές που αφορούν κάθε τι που σχετίζεται με τις μέλισσες, το ελαιόλαδο, το αμπέλι.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσοι στηρίζετε αυτή μας την προσπάθεια.

Προτάσεις και παρατηρήσεις  είναι πάντα ευπρόσδεκτες.

 

 

 

Μελισσοκομική Χλωρίδα - ημερίδα

Χθες, 22-2-2014, στο κτίριο του Τομέα Επιστήμης Τεχνολογίας Τροφίμων που βρίσκεται στο αγρόκτημα του ΑΠΘ, πραγματοποιήθηκε σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο η ημερίδα με θέμα «ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗ ΧΛΩΡΙΔΑ» . Την εκδήλωση διοργάνωσαν από κοινού το Εργαστήριο Μελισσοκομίας του Τμήματος  Γεωπονίας του ΑΠΘ, η Ελληνική Επιστημονική Εταιρεία Μελισσοκομίας και ο Μελισσοκομικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης. Έδωσα και εγώ το παρόν και θέλω να σας ενημερώσω, όσο αυτό είναι δυνατό, σχετικά με τα τεκταινόμενα εκεί. Οι ομιλητές πολλοί και αξιόλογοι, καθώς και πλήθος θεμάτων, άκρως ενδιαφέροντα.

Συγκεκριμένα, πρώτος ομιλητής ήταν ο καθηγητής του ΑΠΘ κος Λαζαρίδης Χαράλαμπος με μία εμπνευσμένη ομιλία γενικού ενδιαφέροντος.


Να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτε δεν είναι πιο πικρό.    Γιώργος  Σεφέρης

Ακολούθησε ο κος Λιόλιος Βασίλης, Υποψήφιος Διδάκτορας Μελισσοκομίας από το Εργαστήριο Μελισσοκομίας του ΑΠΘ, με θέμα «Η προσφορά των μελισσοκομικών φυτών με βάση τη διατροφική τους αξία».

Κατόπιν παρουσιάστηκε το βίντεο του κου Μανίκη Παναγιώτη με τίτλο «Μέθοδοι φυσικής καλλιέργειας. Σπορά με σβόλους».

Το επόμενο θέμα, «Αντιμετώπιση του προβλήματος μελισσοκομικής χλωρίδας στην Κύπρο», παρουσιάστηκε από τον επαγγελματία μελισσοκόμο κο Βαρνάβα Ιωάννη.

Η κα Γούναρη Σοφία, Ερευνήτρια του Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού ΔΗΜΗΤΡΑ του Ινστιτούτο Κτηνιατρικών Ερευνών της Αθήνας, παρουσίασε το θέμα «Εκμετάλλευση των μελιτοεκκρίσεων πεύκης και ελάτης».

Ο κος Κωνσταντινίδης Παύλος, Τακτικός Ερευνητής του Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού ΔΗΜΗΤΡΑ Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών στα Βασιλικά Θεσσαλονίκης, μίλησε για τη «Χρήση των νέων τεχνολογιών στον εμπλουτισμό υποβαθμισμένων εκτάσεων με δασικά μελισσοκομικά φυτά».

  

Στη συνέχεια έγινε συζήτηση με ειδικούς επιστήμονες Δασολόγους και Γεωπόνους για την Καθοδηγούμενη φύτευση μελισσοκομικών δασικών δένδρων.

 

 

Τέλος, την ημερίδα έκλεισε ο Καθηγητής του ΑΠΘ κος Ανδρέας Θρασυβούλου με παρουσίαση για τις «Επιπτώσεις της μεταλλευτικής δραστηριότητας στην μελισσοκομική χλωρίδα και την βιώσιμη ανάπτυξη».  



Περιοχές που θα επηρεαστούν από την μεταλλευτική δραστηριότητα



Η μόνη αποκατάσταση στο φυσικό περιβάλλον που θα μπορούμε να κάνουμε σε μερικά χρόνια, αν συνεχίσουμε την καταστροφή.

Κατά την διάρκεια της ημερίδας προσφέρθηκαν από τον πρώην Πρόεδρο του Μελισσοκομικού συλλόγου Θεσσαλονίκης κο Μπαγιάτη Παύλο δύο τιμητικές πλακέτες για την προσφορά τους στη μελισσοκομία, στον κο Θρασυβούλου Ανδρέα καθηγητή μελισσοκομίας και Δ/ντη του Μελισσοκομικού Εργαστηρίου του ΑΠΘ και στον κο Παππά Νίκο, βιολόγο πρώην εκδότη της Μελισσοκομικής Επιθεώρησης. 

 

 

 

 στο blog του μελισσοκομικού συλλόγου Πέλλας μπορείτε να ενημερωθείτε περισσότερο για την παρουσίαση του μελισσοκόμου κου Βαρνάβα Ιωάννη  

http://beeclubpellas.blogspot.gr/2014/02/blog-post_24.html

 

 

Κοπή πίτας Μελισσοκομικού συλλόγου Θεσσαλονίκης

Χθες, 16 Φεβρουαρίου, στο αμφιθέατρο της Γεωπονικής σχολής του ΑΠΘ, πραγματοποιήθηκε η κοπή πίτας του μελισσοκομικού συλλόγου Θεσσαλονίκης. 

 

Επίσης έγινε ο απολογισμός της χρονιάς που πέρασε και πραγματοποιήθηκε ψηφοφορία για την ανάδειξη καινούργιου Δ.Σ. και εκπροσώπων στην ΟΜΣΕ.

Με την ευκαιρία, παρουσιάστηκαν κάποια καινούργια προϊόντα κυψέλης και ηλεκτρονικής παρακολούθησης του μελισσοκομείου εξ αποστάσεως για να περιοριστεί η μάστιγα των κλοπών.

Το Σάββατο 22/2/2014 θα πραγματοποιηθεί ημερίδα με θέμα:

 Η Ανάγκη Διατήρησης και Επέκτασης της Μελισσοκομικής Χλωρίδας για την Ανάπτυξη της Ελληνικής Μελισσοκομίας

 

Η μελισσοκομία στην Ελλάδα το 1900

Η μελισσοκομία στην Ελλάδα ένα αιώνα πριν, μέσα από της σελίδες του βιβλίου του Kερκυραίου  συγγραφέα Γεωργίου Τριβιζά, με τίτλο «ΟΔΗΓΟΣ ΤΗΣ ΝΕΏΤΕΡΑΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ»

Ευχαριστώ θερμά τη μελισσοκομική «Σουάνη»  που μου χάρισε, πριν ένα χρόνο, το βιβλίο αυτό, του οποίου την ύπαρξη αγνοούσα. Στο πατρικό μου σπίτι, θυμάμαι να κυκλοφορεί το βιβλίο μελισσοκομίας του Νικολαίδη, έκδοσης του 1947. Όταν όμως βρέθηκε στα χέρια μου το βιβλίο του Τριβιζά και είδα ότι η πρώτη του έκδοση ήταν του 1904, εντυπωσιάστηκα.

 

Τόσο το κείμενο, όσο και οι φωτογραφίες του βιβλίου φανερώνουν τις διαφορές στις πρακτικές και τον εξοπλισμό των μελισσοκόμων εκείνης της εποχής, με τους σημερινούς.

 

Για παράδειγμα, ο σημερινός μελιτοεξαγωγέας, τότε ήταν «το ξεμελιστήρι». Η  μελισσοκομική μάσκα λέγονταν «καλύπτρα», ο βασιλικός πολτός ονομάζονταν «βασιλικός χυλός». Το πλαίσιο τροφοδοσίας, «σιτιστικό πλαίσιο» κ.α.

 

Εντύπωση μου έκανε το «γλωσσόμετρον» που χρησιμοποιούνταν για την επιλογή μελισσών, με μακρύτερες γλώσσες από τις συνηθισμένες έτσι ώστε να μπορούν να συλλέγουν νέκταρ και από τα βαθυκάλυκα άνθη, όπως του κόκκινου τριφυλλιού.

Το «γλωσσόμετρο» ήταν ένα κουτάκι από λευκοσίδηρο με διαστάσεις 6χ4χ2 εκατοστά. Το πάνω μέρος είχε μικρές τρύπες διαμέτρου 2 χιλιοστών. Ζύγιζε  20 γραμμάρια και λειτουργούσε ως εξής: το γέμιζαν με σιρόπι και το τοποθετούσαν μέσα στην κυψέλη. Ανάλογα με το πόση ποσότητα έμενε στο σκεύος, έβγαζαν το συμπέρασμα για το αν οι μέλισσες της κυψέλης είχαν μικρότερες ή μακρύτερες γλώσσες!

 

Ιδιαίτερη αίσθηση επίσης, μου προκάλεσε ότι ο συγγραφέας αφιέρωσε ένα ολόκληρο κεφάλαιο 65 σελίδων για τη βασιλοτροφία, την οποία μάλιστα αποκαλεί «βασιλισσοτροφία».

Θεωρώ πως αν και παλιό, το βιβλίο αυτό αποτελεί μία σε βάθος μελέτη της μελισσοκομίας και μεταφέρει σημαντικές γνώσεις αιώνων, χρήσιμες για κάθε μελισσοκόμο, κάθε εποχής. Χωρίς να αντιτίθεμαι στην καινοτομία και στα οφέλη που η επιστήμη προσέφερε τα τελευταία χρόνια στην εξέλιξη της μελισσοκομίας, εμπιστεύομαι εξίσου τις πληροφορίες και την πείρα που μας μεταφέρονται μέσα από έργα που περικλείουν την ελληνική παράδοση.