Ενημέρωση φίλων για ό,τι παράγεται από τη μέλισσα, το σταφύλι και την ελιά, και όχι μόνο.

Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

11. Το ακριβότερο κρασί στο κόσμο

 
Αρχικά, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι διαφωνώ με τον τίτλο μου! Θεωρώ ιδιαίτερα εκνευριστικές τις φράσεις του τύπου: "το γευστικότερο..", "το καλύτερο..", "το ακριβότερο..". Και αυτό γιατί πιστεύω ότι δεν μπορεί να υπάρχει ανώτατο όριο, ιδίως, όταν γίνεται λόγος για τιμές αγαθών.
Ποια άραγε είναι τα κριτήρια που καθιστούν ένα μπουκάλι κρασιού, το ακριβότερο όλων;
Γιατί κάποιος να δώσει μια περιουσία για κάτι τόσο ευρέως διαδεδομένο;
Η ποικιλία των σταφυλιών, το γευστικό αποτέλεσμα, η συσκευασία, η ετικέτα, είναι παράγοντες που συμμετέχουν στον καθορισμό της τιμής ενός μπουκαλιού κρασιού "της σειράς".
 Όμως, όταν γίνεται λόγος για εξεζητημένη αγορά, οι παράγοντες καθορισμού της τιμής του, πολλαπλασιάζονται. Έτσι, το όνομα της εταιρίας που το παρήγαγε, το πλήθος των παραγόμενων μπουκαλιών της συγκεκριμένης σειράς, ο αριθμός του μπουκαλιού, το έτος παραγωγής και η παλαιότητα, του προσδίδουν μυθώδη αξία.
Αυτήν την αξία καλείται να πληρώσει ο επίδοξος αγοραστής, ο οποίος ελπίζει να γευτεί το εξαίσιο; να το τοποθετήσει σε περίοπτη θέση της κάβας του; να το εκθέσει στη βιτρίνα του μαγαζιού του; να το συμπεριλάβει στη συλλογή του; 
Για την ιστορία, αναφέρω, ότι:
  • Ένα σπάνιο εξάλιτρο μπουκάλι κόκκινου Chateau Cheval Blanc 1947, Μπορντό γαλλικό κρασί, πωλήθηκε σε συλλέκτη για $304,375 ( 234.000 ευρώ) σε δημοπρασία του οίκου Christie's στη  Γενεύη.
  • Ένα μπουκάλι κρασί λευκού Μπορντό 200 ετών, πουλήθηκε στο Λονδίνο έναντι ποσού 85.000 ευρώ, καθιστώντας το έτσι, το πιο ακριβό μπουκάλι λευκό κρασί στον κόσμο.
 
Το κρασί που θα "παρουσιάσω " εδώ, είναι κρασί που δημιουργήθηκε από την Αυστραλέζικη οινοποιίας Penfolds.



Ο λόγος για το Penfolds Block 42 Kalimna. Είναι Cabernet Sauvignon του  2004, το οποίο τιμάται στα 168.000 $. Το συγκεκριμένο κρασί είναι το ακριβότερο που πωλείται από εταιρεία για κατανάλωση.








Το δοχείο όπου τοποθετείται ο πανάκριβος οίνος, δεν είναι κλασικό μπουκάλι με φελλό ή πώμα, αλλά μια ιδιαίτερη γυάλινη αμπούλα που οι δημιουργοί της ονόμασαν Ampoule Project, η οποία ασφαλίζει με ειδικό τρόπο.







     Δημιουργήθηκαν δώδεκα μοναδικές χειροποίητες αμπούλες - όπως αυτές που φαίνονται στις φωτογραφίες-.  Δέκα από αυτές θα διατεθούν σε εκλεκτούς αγοραστές ανά τον κόσμο, ενώ μία από αυτές θα δημοπρατηθεί για φιλανθρωπικούς σκοπούς και μία ακόμη, θα τοποθετηθεί στο Μουσείο Οίνου της εταιρείας. Το κρασί αυτό, σύμφωνα με τον παραγωγό, προέρχεται από ένα και μοναδικό αμπέλι ποικιλίας Cabernet Sauvignon, το οποίο, αν και το παλαιότερο, χαρακτηρίζεται από αδιάκοπη παραγωγή. Ο τομέας 42 του αμπελιού Kalimna στην Νότιο Αυστραλία, φυτεύτηκε με βραβευμένα κλίματα Cabernet Sauvignon το 1888 και από τότε έχει συνεχή παραγωγή. Το κρασί που περιέχεται σε αυτή την ξεχωριστή και πανάκριβη αμπούλα, έρχεται από την χρονιά του 2004. Στη συσκευασία του εκτός των άλλων,  αναφέρεται ότι το ιδανικό χρονικό διάστημα για την κατανάλωσή του, είναι μεταξύ του 2008 έως το 2030. 

Το περιεχόμενο της αμπούλας, δηλαδή το κρασιού αυτού καθεαυτού, εκτιμάται στα 500 ευρώ, αλλά η τιμή του εκτινάσσεται λόγω της ειδικής «αμπούλας» αλλά και λόγω των εξειδικευμένων υπηρεσιών που προσφέρει η εταιρία. Όταν ο αγοραστής αποφασίσει να γευτεί το κρασί  του, το άνοιγμα της αμπούλας γίνεται από στέλεχος της εταιρείας, που πηγαίνει για το σκοπό αυτό σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.


                                                             Δείτε το βίντεο, αξίζει.



Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

10. Ουκ επ' άρτω μόνο ζήσεται άνθρωπος

     Με αφορμή την ομιλία του Γέροντα Μακάριου Μαρουδά την Κυριακή 14 Απριλίου 2013 στην Αλεξανδρούπολη, παραθέτω μερικά αποσπάσματα από τις συνολικά τρεις ομιλίες του γέροντα των τριών τελευταίων χρόνων. Τα αποσπάσματα συνοδεύονται με φωτογραφίες του αρχείου μου.



Στην Εκκλησία δεν πάμε για να δικαιωθούμε. Η δικαίωση είναι ανάγκη του εγώ μας και ο Χριστός ήρθε να μας κάνει να ξεπεράσουμε το Εγώ μας και να ζούμε με αγάπη ως ένα σώμα στην Εκκλησία με κεφαλή τον Χριστό.



 

Η μετάνοια γίνεται τρόπος ζωής και όχι ορισμένη μεταμέλεια.




Η εξομολόγηση, όπως και όλη η ζωή μας, χρειάζεται απλότητα.

 

 









Ψάχνοντας να βρούμε έναν Γέροντα με χαρίσματα κτλ πολλές φορές χάνουμε τον Θεό.









(ενν. Ο Χριστός)
Δεν ήρθε για να κηρύξει μια ηθική διδασκαλία όπως όλοι οι ιδρυτές θρησκειών. Ήρθε να μας δείξει ότι έχουμε την δυνατότητα να αναστηθούμε όπως Αναστήθηκε ο ίδιος και να μας πάρει κοντά του εις τους αιώνας.









Το να συγχωρούμε είναι το πιο δύσκολο αλλά και το πιο εύκολο αν ξεπεράσουμε τον εγωισμό μας.













Μαυρίζει η ψυχή μας γιατί δεν έχουμε την ελπίδα μας στην πρόνοια του Θεού













Ζωή υπάρχει μόνο στις σχέσεις. Η ατομική ηθική τακτοποίηση χωρίς αγάπη για τους ανθρώπους, χωρίς τουλάχιστον ανοχή, ο ένας για τον άλλον, δεν οδηγεί πουθενά










Τα μελλοντολογικά είναι μια θρησκευτική φλυαρία που φέρνουν ταραχή και αδιαφορία για την σωτηρία της ψυχής.


Αλίμονο αν ο Θεός ήταν μπακάλης. Και βρίσκεται ο άνθρωπος σε συνεχές άγχος για να τακτοποιήσει τους λογαριασμούς του με τον Θεό.










Αν κάτσουμε να ψειρίζουμε τα καθημερινά, τότε στην προσπάθεια της τακτοποίησής τους χάνουμε το τραίνο, η ζωή προχωράει.




                                                                                                                                                                                               

Νομίζουμε οι περισσότεροι Χριστιανοί ότι σωζόμαστε τηρώντας μόνο τον Νόμο. Καλός ο νόμος του Θεού και ευλογημένος, η εντολή που ήρθε και μας έδωσε ο Χριστός, το συμπλήρωμα του Νόμου είναι η Αγάπη, και η Αγάπη χωρίς καρδιά δεν υπάρχει


 

να μπορούν να συγχωρούν, να χωρούν μαζί, αυτό σημαίνει συν-χωρώ.



Και μιλούν για παράδοση συγχέοντας τις έννοιες- παράδοση που σημαίνει παίρνω κάτι, το ζω και το παραδίδω στους επόμενους- και συντήρηση που είναι η κονσέρβα




Διαβάστε τις ομιλίες στο σύνδεσμο

http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2013/04/2997.html

Υ.Γ
Η ανάρτηση αυτή είναι "εκτός θέματος" όσον αφορά τα θέματα του blog , αλλά
"εντός καρδιάς".

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

9. Πευκόμελο

     Πρωί Παρασκευής 5 Απριλίου, στο χωριό. Η ευωδία από το πευκόμελο είναι έντονη, απολαυστική και η αιτία αυτής της ανάρτησης.  Παίρνω τη φωτογραφική μηχανή στο χέρι και αρχίζω να ετοιμάζω το νέο μου θέμα: το πευκόμελο!



Δίπλα στο σπίτι του γείτονα μερικά μελίσσια
Το πευκόμελο κατά την γνώμη μου είναι ένα από τα καλύτερα είδη μελιού.
Eίναι μέλι υψηλής θρεπτικής αξίας, πλούσιο σε μέταλλα. H περιεκτικότητά του δε, σε υπεροξείδιο του υδρογόνου, (μαζί με αυτό του έλατου), είναι υψηλότερη όλων των άλλων μελιών και φτάνει τα 185 mg/gr.  Περισσότερα μπορείτε να δείτε στους συγκριτικούς πίνακες των δύο ειδών μελιού: http://ixnilatis33.blogspot.gr/2011/01/blog-post.html
Γενικά, τα χαρακτηριστικά του πευκόμελου είναι:

Χρώμα σκουρόχρωμο 
Άρωμα ιωδίου
Γεύση όχι ιδιαίτερα γλυκιά
Ρευστότητα παχύρευστο
Κρυστάλλωση πολύ αργή..
Ένα καθαρό πευκόμελο παραμένει σε ρευστή κατάσταση για περισσότερο από ενάμιση χρόνο.



Το πευκόμελο παράγεται στην Ανατολική Μεσόγειο (στην Ελλάδα, στην Τουρκία και στη Νότια Ιταλία).
Στην Ελλάδα παράγεται κυρίως στη Θάσο, τη Χαλκιδική, την Εύβοια, τη Σκόπελο, τη Ζακυνθο και τη Ρόδο.
Το 60-65% του παραγόμενου μελιού στην Ελλάδα είναι πευκόμελο.
Οι εργάτες βγήκαν βόλτα


Το πευκόμελο είναι ένα μελίτωμα που προέρχεται από ένα κοκκοειδές έντομο με την επιστημονική ονομασία Marchalina hellenica, που οι μελισσοκόμοι το λένε "εργάτη". 
Ο εργάτης εγκαθίσταται στο φλοιό του πεύκου. Εκεί, τρέφεται με τους χυμούς του πεύκου και παράγει μια άσπρη κηρώδη ουσία, τη λεγόμενη "βαμβακάδα", από την οποία και περιβάλλεται. Όσο τρέφεται, ο εργάτης εκκρίνει μέλι. Για την ακρίβεια, το μέλι, είναι στην ουσία τα περιττώματα του εργάτη!

Τη μελιτοέκριση η μελισσοκόμοι την ονομάζουν "βάρεμα". Έτσι, στη Χαλκιδική, έχουμε ένα βάρεμα κατά τον Φλεβάρη - Μάρτη, μέχρι τις αρχές του Απρίλη και ένα μικρό "βάρεμα" προς το τέλος του Ιούνη. Πάντως τα κύρια "βαρέματα" για την παραγωγή του πευκόμελου είναι δύο και  τοποθετούνται χρονικά: για το πρώτο "βάρεμα" κατά το 2ο 15νθήμερο του Αυγούστου  και, για το δεύτερο κατά το 2ο  15νθήμερο του Σεπτέμβρη και έπειτα.
 Όλα αυτά βέβαια, κατά προσέγγιση, γιατί όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι καμία χρονιά δεν είναι όμοια με κάποια άλλη, προηγούμενη ή επόμενη.







Αν βρεθείτε κοντά σε πεύκα που μοσχοβολούν μέλι, πλησιάστε αρκετά σε κάποιο πεύκο. Θα δείτε από τις βαβμακάδες να κρέμονται σταγόνες. Όταν ήμουν μικρό παιδί, με τους συμμαθητές μου, δοκιμάζαμε αυτές τις σταγόνες, με τη βοήθεια μιας πευκοβελόνας.



                         



                                                  
    
                                                                                     


 Όταν οι σταγόνες γίνουν κόκκινοπες, τότε σηματοδοτείται το τέλος της μελιτοέκρισης.
 

Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

8. Φτιάξε τη δική σου κάβα.

    


Το παράθυρο αερισμού της κάβας 


      Πριν 15 χρόνια ξεκίνησα να κάνω τη δική μου κάβα. Είχα βέβαια πολλούς ενδοιασμούς σχετικά με το θέμα της παλαίωσης των κρασιών.
      Γνωρίζοντας ότι οι συνθήκες του χώρου που διέθετα, απείχαν από τις ιδανικές τιμές που γνώριζα ότι πρέπει να έχει η τέλεια κάβα, είχα αρκετές αμφιβολίες για το αποτέλεσμα του εγχειρήματος.


   Ας δούμε κατ΄αρχάς πώς πρέπει να είναι μία τέλεια κάβα
  • Θερμοκρασία να είναι σταθερή περίπου στους 12 βαθμούς Κελσίου. Όσον αφορά τη θερμοκρασία, η σταθερότητα έχει μεγαλύτερη σημασία, παρά οι βαθμοί. Είναι προτιμότερο να υπάρχει σταθερή θερμοκρασία, για παράδειγμα στους 15 βαθμούς, παρά  να κυμαίνεται μεταξύ 10 - 20 βαθμών.
  • Η υγρασία να βρίσκεται μεταξύ 70 - 75 βαθμών. Σε λιγότερη υγρασία ξεραίνονται οι φελοί, ενώ σε περισσότερη, αναπτύσσονται πάνω στο φελλό διάφοροι μύκητες.
  • Μακριά από το φως, όχι μόνο του ήλιου, αλλά και από λάμπες φθορίου. Καλύπτουμε τις ανάγκες μας για φως με λάμπες πυρακτώσεως έως 25 watt.
  • Μακριά από μυρωδιές. Δεν αφήνουμε οτιδήποτε έχει μυρωδιά μέσα στον χώρο της κάβας.
  • Η κάβα πρέπει να αερίζεται.
  • Ο προσανατολισμός της κάβας καλό είναι να είναι βόρειος.
  • Η κάβα δεν ενδείκνυται σε μέρη που υπάρχουν κραδασμοί (π.χ. κοντά σε γραμμές τρένου).



Το παλαιότερο κρασί είναι του 1997
Όμως:
 
         Το ιδανικό, το απόλυτο, το τέλειο, δεν είναι του κόσμου τούτου. Άλλωστε,  η πείρα μού έχει δείξει ότι σε συνθήκες που απέχουν αρκετά από το ιδανικό, μπορούμε εύκολα να παλαιώσουμε ένα κρασί για τουλάχιστον 15 χρόνια. Αρκεί μόνο, να είναι κρασί που προωρίζεται για παλαίωση.





 
       Στη δική μου κάβα η θερμοκρασία δεν είναι σταθερή. Μάλιστα, μερικές μέρες του καλοκαιριού φτάνει και τους 28 βαθμούς. Η υγρασία είναι σε καλά επίπεδα και είναι αρκετά σκοτεινή. Δεν έχει μυρωδιές και ο προσανατολισμός της είναι βόρειος. Ένα παραθυράκι αερισμού στη νότια πλευρά, αρκεί για τον αερισμό της.
Σημείωση: το βορεινό μέρος με το νότιο, συχνά έχει διαφορά 1 - 2 βαθμούς κελσίου.





     Ένα υγρόμετρο και ένα, τουλάχιστον, θερμόμετρο είναι απαραίτητα ώστε να γνωρίζω τις συνθήκες της κάβας. Αρκετά βολικά είναι τα  θερμόμετρα που συγκρατούν και δείχνουν τις ακραίες τιμές θερμοκρασίας που υπήρξαν στο χώρο.
 
 
 
 
 
 
 




 

 Αν έχετε υπόγειο ή ένα χώρο που να
 καλύπτει κάποια βασικά πράγματα,
 μη φοβάστε και προχωρήστε.

Το πείραμα έγινε και πέτυχε.

Τώρα είναι η σειρά σας!



 



 

      Η γνώμη μου είναι, ότι για το φτιάξιμο μιας κάβας ισχύει το ίδιο που λένε οι κινέζοι για τα δένδρα: " Η καλύτερη στιγμή για το φύτεμα ενός δενδρου είναι 20 χρόνια πριν, η επόμενη καλύτερη στιγμή είναι τώρα"